தமிழ் மொழி-சோறு

தமிழ் மொழியில் சோறு என்பதற்கு வேறு பொருள் இருக்கிறது.

உணவைக் குறிக்கும் 27 சொற்களில் சோறு என்பது ஒன்று

என்று சூடாமணி நிகண்டு கூறுகிறது. (6-22)

அவை

அடிசில், போனகம், மூரல், அமலை, அயினி, பொம்மல், மடை, மிசை, உணா, புழுக்கல், வல்சி, பாளிதம், அன்னம், பதம், மிதவை, பாத்து, துற்று, உண்டி, சொன்றி, புன்கம், சரு, அசனம், ஊண், கூழ், ஓதனம், புகா, சோறு என்பன.

இவை ஒவ்வொன்றுக்கும் ஒவ்வொருவிதமான அர்த்தம் உண்டு.

ஒன்று போல மற்றொன்று இல்லை,

அத்தனை வேறுபாடுகள் இந்தச் சொற்களில் உள்ளன.

இவற்றுள் ‘சோறு’ என்பது சமைக்கப்பட்ட உணவு எனப்படும்.

சொன்றி என்ற சொல்லும் சோறு என்ற பொருளில் வரும்.

சொன்றி என்றால்,

ஒரு இயற்கை உணவுக்குள் இருக்கக்கூடிய,  

உண்ணுவதற்கு உகந்த பொருள் (SAP) என்று அர்த்தம். .

வரகின் சோறு என்று

வரகுக்குள் இருக்கும் உணவை (sap) சோறு என்று சொல்லும்

சங்கப் பாடல் உண்டு (புறநானூறு 197)

சமைக்கப்பட்ட உணவே சோறாகும் என்று சொல்லும் சங்கப்பாடலும் உண்டு.

‘ஏற்றுக உலையே, ஆக்குக சோறே’ (பு-நா -172)

என்று சொல்லப்படுவதன் மூலம்

சோறு என்பது தனித் தன்மையுடன் தமிழில் வழங்கி வந்த சொல்

என்று தெரிகிறது.

காஞ்சிவாழ் மக்கள் அனைவரும்

உணவு என்பதற்கு சோறு என்று அந்தச் சொல்லைப்

பயன் படுத்தி வந்திருக்கிறார்கள் என்று தெரிகிறது.

.